Płaskostopie poprzeczne – skuteczne leczenie operacyjne

Płaskostopie poprzeczne (metatarsalgia) można wyleczyć na wiele sposobów. Jeśli problem jest bardzo poważny, a leczenie objawowo-zachowawcze ani przyczynowe nie przynoszą właściwych efektów, warto rozważyć leczenie operacyjne. Dowiedz się więcej.

Płaskostopie poprzeczne to problem, który czasem wymaga interwencji chirurgicznej. Kiedy wkładki ortopedyczne, profilowane buty, ćwiczenia i masaże  nie spełniają swojej roli, operacja może być konieczna. Sam zabieg można przeprowadzić jednak na wiele sposobów, dlatego kluczowe jest dobranie odpowiedniej metody.

Płaskostopie poprzeczne – jak wygląda jego leczenie operacyjne?

Jeżeli chodzi o leczenie operacyjne płaskostopia poprzecznego, wyróżnia się dwa podejścia do tego tematu:

• przywrócenie odpowiedniego obciążenia stopy – polega na przeniesieniu ciężaru ciała poprzez właściwe umiejscowienie pierwszej i piątej kości śródstopia;
• odciążenie głów drugiej, trzeciej i czwartej kości śródstopia, czyli tych kości, które były dotychczas zbyt obciążone.

Leczenie operacyjne wymaga najczęściej wykonania obu tych czynności. Bazuje ono na korekcji umiejscowienia pierwszej kości śródstopia poprzez zmianę jej lokalizacji w kierunku innych kości oraz jej obniżenie. Specjaliści zalecają także uniesienie i – ewentualnie – skrócenie drugiej, trzeciej i czwartej kości śródstopia. Aby to zrobić, lekarze stosują osteotomię, którą można podzielić na wiele różnych rodzajów. Zawsze zabieg ten opiera się na przecięciu kości śródstopia, co ma na celu przywrócenie łuku poprzecznego stopy. W osteotomii można wyodrębnić metodę klasyczną oraz miniinwazyjną.

Przed operacją ważne jest przede wszystkim to, aby określić wszystkie występujące w obrębie danej stopy deformacje. Problem jeszcze bardziej komplikuje się wtedy, gdy obok płaskostopia występują inne schorzenia, np. palec młotkowaty lub paluch koślawy. Istotne jest to, aby wszystkie te deformacje naprawić od razu, podczas jednego zabiegu.

Metoda klasyczna – na czym polega?

Metoda ta jest – tak naprawdę – zbiorem wielu technik. Lekarze najczęściej stosują osteotomię Weila oraz BRT. W przypadku tej pierwszej wykonuje się nacięcie w okolicy grzbietowej stopy, a następnie skraca się określone kości. Cały zabieg przebiega pod kontrolą monitora RTG. Osteotomia BRT wykorzystywana jest głównie do korekcji obniżenia tylko jednej kości śródstopia.

Metoda miniinwazyjna – kiedy się ją stosuje?

Metoda miniinwazyjna (czyli osteotomia DMMO) polega na wykonywaniu bardzo niewielkich nacięć, na około 0,5 cm, a nie – jak w przypadku metody klasycznej –nacięć kilkucentymetrowych. Dużą zaletą tej techniki jest brak widocznych blizn pooperacyjnych po zabiegu. Główną jej wadą jest jednak to, że kości dłużej się zrastają, dłużej występuje również sam obrzęk.